Una fiaba narrata da Berta Bassi Costantini
audio [.mp3, 18 Mb, 39 min. 30 sec.]
Fatto lo scambio; quando è avanti un pezzo, Gioanin dice: « Ma senti, Sanitrüch / ma prova a tornare indietro / e vagliene a dare / dieci o dodici a quell'uomo / che hai lasciato indietro / finchè / l'hai ucciso! » Molla questo Sanitrüch, alè patatìn patatùn addosso al gigante. « Ma fin per carità, caro, che sono il tuo padrone. » « Eri / il mio padrone; adesso / mi hai dato via / il mio padrone è Gioanin. » E lì gliene ha date finchè l'ha ucciso. Quando è ormai morto, Gioanin torna indietro, riprendigli anche l'anello, e poi via che se la batte.
Cambia; quànd l'è avanti 'n tóch, Gioanín al dis: « Ma sénti, Sanitrüch / ma pröva a tornàr indré / e vagh a dar / diés o dódas a cl'òm / c'a t'è lasà indré / fin / c'a t'l'è copà! » Mòla stó Sanitrüch, alé patatín patatùm adós a 'l gigànt. « Ma fin par carità, caro, che son al tó padrón. » « At séri / al mè padrón; adès / a ta m'è dat via / al mè padrón a l'è Gioanín. » E lí 'gh'n'à dat fin c'al l'à copà. Quand l'è sta copà, Gioàn torna indré, tögh anca l'anèl e pó via c'al s'imbarca.
| Regione |Ricerche |Informazioni |
Produzione
Fondazione Civiltà Bresciana
©G.Barozzi e M.Varini
Mantova (Italia)